Irritaal

Bij een van mijn bezoekjes aan boekhandel Binnert Overdiep, speurend naar actuele boeken, stuitte ik op een aardig werkje.

Ben van Balen, auteur van 'Irritaal', 'heeft absoluut zoiets van dat het een soort van helemaal leuk is om zijn irritaties over een stukje taalgebeuren naar de mensen toe door te communiceren, zeg maar.' Zoals hij het in zijn eigen woorden formuleert.


Een aantal voorbeelden uit een lijst die van Van Belen heeft samengesteld:
1. Doe je ding
2. Mijn persoontje
3. Ik heb zoiets van
4. Mensenmens
5. Absoluut
6. Nederland is er klaar voor
7. Gevoegelijk
8. Een stukje
9. Dicht bij jezelf blijven
10.Te ja of te nee
11.Ja duh
12.Niet te filmen

Het gebruik van de term 'een iemand' vind ikzelf nogal irritant. Immers, iemand is een persoonlijk voornaamwoord en daar past geen lidwoord of telwoord bij. Inmiddels is deze constructie volledig geaccepteerd door het veelvuldige (verkeerde) gebruik ervan.

Van Belen houdt ook een weblog bij over irritant taalgebruik. Opmerkelijk vind ik wel dat iemand die zich stoort aan bepaald taalgebruik een zelfverzonnen woord als irritaal als titel voor zijn boek kiest. Waarschijnlijker is dat de uitgever dit heeft verzonnen.
Het boekje kost 12,50 en verschaft het nodige plezier. Met alleen de weblog kom je ook een heel eind. Besparing 12,50.

Achillespees (2)

Van Simone kreeg ik het volgende gedicht.
Heel mooi!

Domweg gelukkig, in de Leliestraat
(vrij naar J.C. Bloem)

Voetbal is voor middelbaren en jonge knapen
En dan, wat is voetbal nog voor sport?
Een stadion, ter grootte van een plastic bord,
Een grasveld, groot genoeg om eieren te rapen.

Geef mij mijn bedje en mijn krukken,
Mijn dambord, mijn laptop op mijn schoot,
Mijn gipsen hieltje, een bordje met wat brood
En een grijper om me niet te hoeven bukken.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht,
Maar minder had toch wel gemogen,
Hoewel dat niet de pijn verzacht.

Zo denkend en hinkend door mijn huis
Ben ik, nu oud-voetbalveteraan geworden,
Domweg gelukkig, in de Leliestraat.

Simone van Velze

Achillespees

Afgescheurd als een blaadje uit een notitieblok. Ja, daar ben je dan even zoet mee. Domheid, pech, domme pech, degeneratie of een combinatie. Wie zal het zeggen.
Van mijn clubgenoot Tjalling van den Bosch, die ook speelt in het eerste tiental van Damclub Huizum, kreeg ik de volgende mail. Hij was in 1989 de sterkste man van Nederland en komt met een opmerkelijk verhaal.

"Hoi Rein,

Dat je nog op dat been kon staan !

Inderdaad is elke blessure weer anders. Mijn verhaal is zo dat ik na een week of 8 pas ben geopereerd. Jij hebt waarschijnlijk een klein litteken, die van mij is zo'n 30 á 40 centimeter lang. Zoals ik al schreef, het afgescheurde gedeelte had zich in de kuit al weer vastgehecht.

Ik woog in die tijd zo'n 150 kilo, daarom hadden ze een speciale operatie-tafel uit Londen over latenkomen (ik ben in Schotland geopereerd). Tijdens de operatie schijn ik overeind te zijn gekomen en toen hebben ze me nog maar een enorme shot(verdoving) gegeven en daar heb ik maanden last van gehad.

Omdat ik zo zwaar en sterk was hebben ze mij de eerste 3 weken tot m'n lies in het gips gezet, na drie weken kreeg ik gips tot onder mijn knie, ook voor drie weken.
Ik weet ook nog dat ik krukken kreeg die waren gegarandeerd tot 120 kilo .

Na drie weken liesgips was de omvang van mijn dijbeen zo afgenomen dat ik er een vuist bij in kon duwen. Toen het gips er na 6 weken weer afging weet ik wel dat ik het er direct weer omheen wilde hebben zo raar (onzeker) voelde dat toen aan.

Dat van die blokjes onder het voeteneind, dat heb ik uit mijn diensttijd. Het schijnt goed te zijn voor de bloedcirculatie en je helpt je hart, het hart hoeft minder zwaar te pompen, dus dat deed ik altijd al.

Toen ik alles weer mocht doen ben ik langzaam weer gaan trainen met gewichten.
Na een maand of 5 stond ik al weer met zware gewichten te kniebuigen. Toen ik echter weer andere trainingsvormen ging invoeren schrok ik me rot. Ik wilde gaan hinkelen en dat ging niet, wel met mijn goede been, maar niet met mijn geblesseerde been.
Ik had dus de grote spiergroepen goed ontwikkelt, maar de (minstens zo belangrijke) kleine spiertjes en peesjes konden nog niks. Ik raad je dan ook aan om, nadat het gips is verwijderd, via een fysiotherapeut eerst weer de basis-oefening te gaan
doen.
Verder is het nu, of in ieder geval in de directe toekomst, aan te bevelen om met één been te gaan fietsen. Op een home-trainer en anders haal je die andere trapper er maar af. Als je de bloedcirculatie met je goede been stimuleert helpt dat ook je geblesseerde been. Joey Cheek heeft zo uren doorgebracht nadat hij in 2003 aan z'n knie was geopereerd."

23 Evaluatie

Te weinig gereageerd op de bijdragen van de overige deelnemers. Nu de cursus 23 dingen bijna is afgerond, is dat het eerste dat me te binnen schiet. Jammer, maar helaas. De cursusleiders Wiesje en Wilma waren op de achtergrond aanwezig en lieten van zich horen wanneer dat nodig was. Een stimulerend berichtje als je plotseling 4 weken ‘uit de lucht’ was. Soms stond mijn kop er niet naar of was ik met andere zaken bezig. Het besef om het serieus aan te pakken en de zaak ruim op tijd af te ronden is er steeds geweest. Om tot dit begrip te komen heb ik op de middelbare school en later genoeg ‘geklooit’

De opdrachten op zich kostten wel de nodige tijd –veel meer dan een uur in elk geval-, maar waren goed te doen. Veel moeilijker vond ik het om aan te geven of een onderdeel bruikbaar was voor de bibliotheek en hoe dit dan te realiseren. Bij een terugblik moet je volgens mij onderscheid maken tussen:
1. Wat is interessant voor jezelf (privé)
2. Wat is interessant voor bibliotheekmedewerkers
3. Wat is interessant voor het publiek

Met afstand het leukste vond ik het weblog an sich. Beetje stoeien met de taal, foto erop, filmpje plaatsen etc. De vaak spontane en lezenswaardige bijdragen van de collega’s zijn de moeite waard. Bruikbaar en nuttig voor mezelf zijn: de netvibes pagina, potcast en last fm. Met de filmpjes van you tube moet je een beetje voorzichtig zijn, want het komt regelmatig voor dat deze door de gebruiker worden verwijderd.
Als bibliotheek moeten we maar eens gaan nadenken over hoe we het beste met elkaar kunnen communiceren. Voor sommige grote onderwerpen, waar iedereen zich nee bemoeit is het handig om een wikipagina te openen, om te voorkomen dat er voortdurend heen en weer gemailed wordt. Delicious is een geschikte site voor bibliotheekmedewerkers om alle belangrijke en interessante sites voor bijv. cluster Súd Fryslân onder één knop te plaatsen.
Voor het publiek is My Dicoveries een goede mogelijkheid om lijsten te delen en elkaar goede tips aan de hand te doen. Met de aquabrowser kan het publiek op termijn ook zijn voordeel doen.
Voor ons is het belangrijk dat we goed geïnformeerd zijn en de ontwikkelingen van web- en bieb 2.0 blijven volgen.

Ik betrap me erop dat ik niet sta te juichen dat er geen ding 24 is, want ik wil graag iets leren.
De weblogs gaan voorlopig gewoon door. Ik ga er nog één aanmaken die vrijwel geheel aan de techniek van het dammen zal zijn gewijd.

sc Heerenveen - ADO Den Haag

Gratis kaartjes van verzekeringsmaatschappij Univé wegens het oversluiten van een verzekering. Vanaf ons huis is het ongeveer twintig minuten lopen. Een enorme mensenstroom trekt richting het Abe Lenstra stadion. Als mijn vriendin en ik bij ingang G het stadion in gaan moeten we op zoek naar vak 418 rij 21 en stoeltje 5 en 6. Uiteindelijk blijken we in de nok van het stadion terecht te komen. Vanaf deze positie kun je de rugnummers nauwelijks lezen.
Voordat er één bal getrapt is moeten we al drie keer opstaan. Alleereerst wanneer de spelers via de tunnel het veld opkomen, daarna voor het Friese volkslied en vervolgens -volkomen terecht- om een minuut stilte in acht te nemen voor de slachtoffers van het drama in Apeldoorn op koninginnedag. Tijdens deze 'zeer lange' minuut staat iedereen roerloos aan de grond genageld, alleen de vier cornervlaggen wapperen in de wind..
Wie denkt dat Heerenveen degradatiekandiaat Den Haag wel even geduchtig aan de tand zal voelen komt bedrogen uit. De tanden van de Heerenveen spelers zitten aanmerkelijk losser en binnen de kortste keren staat het 0-2. Halverwege de eerste helft vliegt er vanaf de hoofdtribune een paraplu het veld op. Het spel wordt onmiddellijk stil gelegd. Even later schiet een Hagenees de scheidsrechter een gele kaart uit handen. Dit wekt de nodige hilariteit. De randverschijnselen maken meer indruk dan het vertoonde spel, dat uiteindelijk in 2-2 eindigt. Hier kan ik wel weer een jaartje op teren.

22 Bibliotheek 2.0

Persoonlijk ben ik niet zo van de manifesten. Behoudens een enkele open deur als: "Ik werk actief mee aan de vooruitgang van mijn bibliotheek', kan ik de meeste stellingen uit het Manifest bibliotheek 2.0 wel onderschrijven. Enkele springen eruit zoals:
1) "Ik zorg ervoor dat ik op de hoogte blijf van de informatiecultuur van onze gebruikers en probeer die kennis te vertalen naar bibliotheekdiensten" (Laura Cohen)
2) "Ik besef niet alleen nieuwe diensten voor computerfreaks te introduceren, maar streef allereerst naar maatschappelijk belangrijke gemaksdiensten voor een zeer breed publiek" (Kees Hamann)
RSS-feeds is één van de meest belovende web 2.0 tools, die door de bibliotheken ingezet kunnen worden om informatie op maat te verspreiden.

Bloggers als Anita Lierop en Orient Express, die lastige engelse teksten samenvatten en vertalen verdienen een lintje van de koningin.

Bij alle toepassingen is het de vraag welke bruikbaar zijn voor de bibliotheek en welke niet. (Vermijden van het woord vreselijke woord vertaalslag) Gelukkig ben ik niet verantwoordelijk voor de technische realisatie van al deze toepassingen. Moeilijk, moeilijk, moeilijk! De klant die niet geinteresseerd is in alle nieuwe digitale snufjes moeten we vooral niet uit het oog verliezen. Het lijkt me goed dit -al is het maar één keer- even te noemen. Als het goed is kom ik in het afsluitende ding 23 terug op de zaken die volgens mij geschikt zijn om in de bibliotheek van nu op te nemen. Heb er nu al zin in -:).

21 Aquabrowser/My Discoveries/sociale bibliotheekcatalogi

De Aquabrowser gaat de catalogus vervangen. Op dit moment doe ik er nog te weinig mee, maar de voordelen zie ik inmiddels wel. Een voorbeeld. Iemand kwam bij de balie voor informatie over comazuipen. In de catalogus die wij gebruiken loop je dan onmiddellijk vast. Logisch, het is een nieuw woord. De aquabrowser verwijst je door naar verschillende krantenartikelen. Wat wel jammer is dat je dan niet onmiddellijk door kunt linken.

My Discoveries hangt al aan de aquabrowser van de Friese bibliotheken, maar is nog niet actief. Het biedt de mogelijkheid om lijsten aan te maken, waaraan de geruiker zelf een naam kan geven. Via de Openbare Bibliotheek Amsterdam heb ik wensenlijstje aangemaakt onder de naam verplichte kost. Alles wat ik tegenkom aan boeken, die ik ooit wil lezen, zet ik daar in. De bibliotheek kan lijstjes maken van boeken die onder de aandacht moeten worden gebracht. De klant kan ook lijstjes maken, waardering toekennen etc. Alles wordt met elkaar gedeeld en de klant raakt meer betrokken bij de bibliotheek. Het lijkt me wenselijk deze mogelijkheden in te voeren.
Heel wenselijk is ook om lijstje aan te maken met toegangscodes en wachtwoorden. Die losse papiertjes raken op een gegeven moment zoek en het geheugen laat je wel eens in de steek. Maar dit geheel terzijde.

WorldCat is de grootste bibliografische databank ter wereld, maar hebben wij daar behoefte aan? Van het boek 'Veronika besluit te sterven' van Paolo Coelho is nog geen recensie geplaatst in deze enorme catalogus. Kennelijk moet ik dat zelf doen. Het boek is in 43 talen vertaald en misschien bestaat er wel een recensie in het Portugees.